نشریه پرواز -
شهریور 1390- شماره 27
بد
نيست اين را هم بگويم كه خيلي از اشعار براتيگان حالتي هايكووار دارند. هايكو سبك
شعري ژاپني است که معمولاً در يك جمله دو يا سه بخشي كوتاه سروده می‌شود . هدف
هايكو بيان لحظه و ترسيم تابلويي از مكان و زماني خاص براي خواننده و يا صرفاً بيان
صريح و ساده از يك احساس يا لحظه اي ويژه است .
« مثل دري به فراموشي لولا شده‌ام »
مثل دري كه
به فراموشي لولا شود،
آرام آرام
از ديدم خارج شد
و او زني بود كه دوستش داشتم
اما چه بسيار شب ها كه
مثل گوزني مكانيكي در ميان نوازش هاي من خوابيد
و من در سكوت آهني روياهاي او
درد كشيدم.
« اطلاعات »
هر فكري كه همين الان در سر دارم مفت سگ هم نمی‌ارزد، چون كاملا قاتي كرده‌ام
« رنگي براي آغاز »
عشق را فراموش كن
می‌خواهم در گيسوان زرد تو بميرم.
« گذشته هرگز باز نخواهد گشت »
بند ناف را دوباره نمی توان بست
تا زندگي ديگربار در آن جريان يابد
اشك هاي ما هرگز
كاملا خشك نخواهد شد
اولين بوسه ما اكنون روحي است، كه سرگشته در دهانمان می گردد.
بدان هنگام كه آنها در نسيان محو می‌شوند.
براي كامل شدن مطلب و به عنوان نمونه دوهايكو را از كتاب نور ماه بر درختان كاج
نوشته جاناتان كلمنتس و ترجمه نيكي كريمی از نشر چشمه برايتان می آورم:
زير باران بهاري
همه چيز زيبا به نظر می‌رسد
و يا :
بركه اي كهن
جهيدن غوكي
