انجمن کلیمیان تهران
   

مقدمه‏ اي بر موسيقي يهود و بني ‏اسرائيل

   

 

ارديبهشت 84
راميار بهزادي

Music_jewishمكتب هنر موسيقي در قوم يهود را مي‏توان به جرأت يكي از اصيل‏ترين موسيقي‏هاي قومي ديني در كل تاريخ جهان شمرد كه مباني و ساختار آن هنوز حفظ گرديده و دخل و تصرفي در آن به وقوع نپيوسته است.

در ربع قرن گذشته كاوش‏ها و تحقيقات بسياري در زمينه موسيقي يهود صورت گرفته كه تاكنون نيز ادامه دارد. به طوري كه روز به روز دريچه جديدي از موسيقي يهود توسط محققان و موسيقي‏دانان به روي جهانيان باز مي‏شود و جامعه بشري را به سوي ناشناخته‏هاي اين موسيقي غني رهنمود مي‏شود.

البته قدمت تاريخ موسيقي يهود را نمي‏توان دقيقاً تخمين زد، ولي گروهي از اساتيد موسيقي‏شناسي دانشگاه موسيقي بنجامين (Benjamin Academi) با همكاري باستان‏شناسان مركز تحقيقاتي U.L.I.B طي پژوهش‏هاي باستان‏شناسي و تحقيقاتي در سال 1976، مقاله‏اي انتشار دادند كه عمر پيدايش موسيقي يهود و بني‏اسرائيل را در حدود 4800 سال تخمين زدند. البته نمي‏توان به جرأت به صحت اين فرضيه راي داد، چون گروه‏هاي تحقيقاتي ديگري نيز بررسي‏هايي انجام داده و تئوري‏ ديگري را در اين مورد بيان كرده‏اند.

البته با وجود اين فرضيه‏ هاي گوناگون به اثبات رسيده كه موسيقي يهود نيز چون موسيقي يونان باستان يكي از پايه‏هاي موسيقي جهان بوده و در شكل‏گيري آن نقش به سزايي داشته است.

البته لازم به ذكر است كه سرزمين اسرائيل به علت موقعيت جغرافيايي زمان خود با دو كانون علم و هنر بشر آن روزگار يعني تمدن مصر و بين‏النهرين (Bet Nahrin) ارتباط تنگاتنگ داشته و اگر بخواهيم صادقانه قضاوت كنيم موسيقي يهود برگرفته و اصلاح شدة موسيقي اين مناطق است، چه از نظر نوايي و چه از نظر تركيب‏سازي و سازهاي بومي كه اكنون جز كتيبه‏ هايي كه در شهر اور يافت شده هيچ‏گونه سنديتي از موسيقي اين تمدن‏ها در دست نيست.

تمدن بين‏النهرين كه طي سال‏هاي قبل از ميلاد مسيح در آن منطقه سكني داشته‏اند نيز قوميت‏ها و حكومت‏هايي مثل آشور، سومر و بابل را شامل مي‏شده كه از موسيقي آشور نيز كه يكي از اصيل‏ترين اركان موسيقي بين‏النهرين بوده و گويند در زمان حكومت نبوكد نصر Nabkad Nassar به اوج خود رسيده جزء كتيبه‏هايي كه در قبرستان‏هاي سلطنتي اور به دست آمد مثل مقبره ملكه Shoubad يا Nilkeh كه وضعيت رواج موسيقي را در زمان خود با كنده‏كاري‏ها نشان داده‏اند سندي به دست نيامده و تاريخ اين كنده‏كاري‏ها به 2000 ق.م برمي‏گردد همچنين در مورد تمدن‏هاي مصر، سومر و بابل نيز جز همين كتيبه‏ها و روايات سند ديگري وجود ندارد كه علت آن را مي‏توان جنگ‏ها و اوضاع نابسامان اين حكومت‏ها دانست كه تمدن آنها را يا به نيستي كشانيده است يا اين كه تمدن وقوميت آنها با ديگر تمدن‏ها و قوميت‏ها ادغام شده است و باعث شده هيچ يادگار و هويتي از آن موسيقي به جا نماند. ولي قوم بني‏اسرائيل به دليل اين كه با اقوام ديگر ادغام نشده و در طي تاريخ بشر براي حفظ آئين و تاريخ و آرمان‏هاي خود كوشش مي‏كرده تنها نماينده بازمانده موسيقي آن دوران است.

در كاوش‏هاي باستان‏شناسي كه در اورشليم و ديگر نقاط تمدن بني‏اسرائيل صورت گرفت، تنديس و لوح‏هايي به دست آمد كه در آن حضرت داويد را در حال نواختن چنگ يا ليرا (Liyra) نشان داده است و همين‏طور جمع نوازندگاني را كه در جلوي سپاه بعد از جنگ در حال اجراي موسيقي پيروزي كه به آن دبورا Deborah مي‏گويند ديده مي‏شود و يا با حمل اجساد شهداي بعد از جنگ به خواندن مرثيه پرداخته‏اند. اين وضعيت در تمام مناسبت‏ها چه آئيني چه سلطنتي وجود داشته است كه موسيقي خاص مراسم سلطنتي را نيز پسالم (Psalms) مي‏گفتند.

در تورات و ديگر كتب مقدس چون قرآن كريم اشارات زيادي به صوت خوش حضرت داويد شده كه هنگام خواندن زبور هيچ كس را طاقت ايستادن نبوده و همه از جمله حيوانات به كرنش و سماع در مقابل آن برمي‏خواسته‏اند. همين‏طور رواياتي نقل شده كه حضرت داويد خشم شاعول (King Saul) را كه به خاطر رسوخ ارواح خبيثه در روح او بوده با نواختن چنگ از بين برده.

در تورات آمده كه شخصي به نام يوبال (Yubal) پدر نوازنده چنگ شِلِمُو (Chalumeau) موسيقي را ابداع كرده است. همچنين رواياتي نيز از حضرت موسي (ع) در اين رابطه در دست است كه به خاطر گستردگي اين مبحث از آن مي‏گذريم.

قوم بني‏اسرائيل به علت اين كه پيكرتراشي و چهره‏نگاري در مذهب آنان منع شده بود به موسيقي توجه بسياري داشتند و فرزندان خويش را به تعليم موسيقي تشويق مي‏كردند.

آمده است كه خداوند به موشه (حضرت موسي (ع)) دستور داد كه به مردم خود سرودي آموزش دهد تا مناسبت‏هاي مختلف ادا گردد و همين بود كه باعث شد قوم بني‏اسرائيل براي هرگونه مراسم ديني و مذهبي خود و شرايط گوناگون ديگر سرود خاصي را ابداع كند كه از جمله كهن‏ترين آنها مي‏توان به سرود چاه آب – چوپان – آريحا Ariha و .... اشاره كرد و همين‏طور سرودهايي كه صورت شكوائيه داشته‏اند كه هنگامي كه بني‏اسرائيل در زندان‏هاي بابل اسير بوده‏اند آن را مي‏خواندند.

ارزش موسيقي در آئين يهود به حدي بود كه معبد هخل يا هخال (Hekel) داراي 228 موسيقي‏دان بود كه كار آنها درمان بيماران و دفع ارواح خبيثه و پيشگوئي بوده و تنها منشاء قدرت آنها از موسيقي بوده است، اين مسئله به ما نشان مي‏دهد كه در آئين يهود به موسيقي چنين والا نگاه مي‏شده است. مي‏گويند كه حضرت داويد با 4000 نوازنده به درگاه خداوند نيايش مي‏كرده است و اين ارزش به حدي بوده كه حضرت داويد مسئوليت حفظ و اشاعه موسيقي آئيني را به لاوي‏ها (Levites) داده بود كه بعدها لاويان به موسيقي‏دانان مقدسي تبديل شدند.نوعي موسيقي فرقه‏اي نيز در بني‏اسرائيل وجود داشته كه متعلق به فرقه راهبان حسيديم (Essenes) بوده كه نوعي مزامير مخصوص شكرگذاري مانند طومارهاي بحرالميت(Dead Sea Scrolls) داشته‏اند .

نام سازهاي زيادي از موسيقي بني‏اسرائيل در دست است كه قدمت آنها به 2000 تا 3000 ق.م مي‏رسد كه در اينجا به 3 نمونه كه شناخته‏تر در جهان است اشاره مي‏كنيم:

نوعي شيپور به نام شوفار (Shofar) كه از شاخ قوچ ساخته شده و آن را به شاخ قوچي كه به جاي اسحق توسط حضرت ابراهيم قرباني شد نسبت مي‏دهند و ديگري نوعي ترومبپت به نام خستوتسرا (Hazzoarah) و نوعي زنگ كه لباس كاهنان آويزان بود و هنگام حركت به صدا در مي‏آمد به نام پامون (Paa-mon) .

انواع ديگر سازها :

در پي تحقيقات به دست آمده دو گام يا نوا در موسيقي يهود وجود داشته كه همانند گام‏هاي موسيقي آئولين Aeoliyan و ديگري چيزي نزديك به گام فيريژين Phirizhiyan كه به خاطر ديرينگي فرهنگ بني‏اسرائيل، نشان مي‏دهد كه اين دو گام يا نواي موسيقي يونان باستان از موسيقي عبري ريشه گرفته است، حتي بر همگان ثابت گرديده كه پايه‏گذار موسيقي كليسائي و كاتوليكي، موسيقي و از مزامير آئين يهود بوده است كه در طي قرن‏ها تغييراتي در آن صورت گرفته و رفته رفته در آئين مسيحيت جاي گرفته است. براي نمونه مي‏توان به سرود كليسائي هللويا Hallelouyah اشاره كرد كه ريشه در سرود (هللوياخ Hallelovyakh ) از مزامير داود دارد.

بعد از اسارت يهوديان و جنگ‏ها، به خاطر پراكندگي قوم بني‏اسرائيل در جهان، موسيقي يهود با حفظ هويت خود جاي پاي خود و تأثير خود را در تمام نواحي جغرافيايي كه پراكنده شده بود، گذاشت، كه مي‏توان به عنوان نمونه موسيقي شرق و جنوب اروپا و آسياي صغير را قيد كرد كه از همه بارزتر موسيقي بلوك شرق اروپا كه اصطلاحا به موسيقي كِلزِمر

(KLEZMER ) و اصلي‏تر(Yiddish) يديش (فرهنگ و گويش يهوديان اروپاي شرقي) مي‏گويند نام برد كه خاص موسيقي يهوديان سكني گزيده در اين منطقه است.

همين‏طور اين تأثير در موسيقي روسيه اتفاق افتاد ولي به علت فشارهاي حكومت تزاري و بعد از آن كمونيستي هميشه از بيان تأثير آن خودداري شد.

موسيقي عرب و شام نيز از عناصر موسيقي يهود اقتباس گرديده است. همان‏طور كه سعد بن عُدي خليل در كتاب موسيقي عرب كه در قرن 3 هجري قمري نگارش شده و در كتاب شعر و موسيقي ابوتراب رازاني اين مسئله اعلام گرديده است و اين مسئله چنان بارز است كه هر شخصي با گوش كردن به نمونه موسيقي اعراب چه در خاورميانه چه شمال آفريقا مي‏تواند اين مسئله را درك كند.

موسيقي يهود حتي در طي دو قرن گذشته بر موسيقي آمريكا به خصوص آمريكاي جنوبي (Latin) تأثير شگرفي گذاشته است. نقش يهود در موسيقي ايران نيز بسيار ظريف ولي در عين حال محسوس است هر چند كه تحقيقات زيادي در اين مورد نشده ولي به جرأت گفته مي‏شود كه يكي از بانيان حفظ موسيقي ايران، ايرانيان يهودي بوده‏اند و حتي دستگاه چهارگاه را به يهوديان نسبت مي‏دهند كه به عنوان شكرگذاري به كوروش تقديم شده كه سرودي به روي آن ساخته شده بود.

در پايان اين مقال را جمع‏بندي مي‏كنم كه موسيقي دنياي امروز ما چه : كلاسيك چه پاپ ، جاز و ... بخشي از رشد و تكامل خود را مديون به علاقمندي به حفظ و حراست قوم بني‏اسرائيل از موسيقي مي‏دانند. چه بسا اگر چنين نبود ما موسيقي جهان را در ابعاد و وضعيت كنوني نمي‏ديديم و اين گسترش و علمي شدن آن صورت نمي‏پذيرفت. حتي موسيقيدانان برجسته‏اي در جهان يهودي بوده‏اند و در طي سال‎‏هاي 1800 م. به بعد حفظ و تكامل موسيقي جهان را به عهده داشتند و قدم‏هاي بس عظيم برداشته‏اند. به عنوان مثال كساني مثل وايزمنVizmann – باخBlokh – بارچ Bruch – مندلسونMendeless on و ... . كه امروزه نواي آنها را در سرتاسر دنيا مي‏شنويم و نام نوازندگان – آهنگسازان و گروه‏هاي موسيقي و به طور كلي موسيقي‏دانان يهودي در خط اول فهرست موسيقي دنيا جاي دارد.

يهود از اولين روزگار پيدايش موسيقي، آواي موسيقي را كه حس وفاداري و پاكدامني را به خداوند عرضه مي‏داشت ارج مي‎‏نهادند و موسيقي را كه حس پليدي و بت‏پرستي را در آنها تقويت مي‏كرد مطرود مي‏دانستند و از بين مي‏بردند.

در پايان خاطرنشان مي‏‎كنم گستردگي اين موضوع به حدي است كه هيچ‎گاه نمي‏توان تمام زوايا و ابعاد آن را معرفي كرد و در واقع مقاله فوق پياله‏اي از اين درياي بيكران است كه سعي در معرفي آن داشتم.

«آنجا كه كلام از بيان احساسات درمي‏ماند و قطع مي‏شود ...

موسيقي آغاز مي‏گردد.

Music_jewish2



 

 

 

Back Up Next 

 

 

 

 

استفاده از مطالب اين سايت تنها با ذكر منبع (بصورت لینک مستقیم) بلامانع است.
.Using the materials of this site with mentioning the reference is free

این صفحه بطور هوشمند خود را با نمایشگرهای موبایل و تبلت نیز منطبق می‌کند
لطفا در صورت اشکال، به مسئولین فنی ما اطلاع دهید