|
| |||||||||||||||||
|
|
هاراو« اور شرگا» بن هاراو شموئل يكصد و سي و پنجمين نواده از سلالة حضرت داوود ميباشد. ايشان كه حدود دو قرن پيش در شهر يزد سكونت داشتند، منبع بركات و كرامات عظيم بودهاند و امروزه آرامگاه ايشان و دو پسران او به نامهاي هاراو مُشه و هاراو شموئل جايگاه خاصي در نزد يهوديان ايران دارد. 28 حشوان سالروز درگذشت اين عالم رباني يهود است.
وقتي اين بزرگ مرد رفت از خود تابلويي ساخت از نيكيها و پاكيها و درستيها. پس چرا مايي كه بازماندگان اوييم فراموشش كردهايم و چرا مايي كه نيكيها را ميدانيم قدر آن نيكيها را نميدانيم؟ و چرا اين مكانهاي مذهبي خالي از جمعيت شده و چرا ما فراموش كردهايم كه نيكيها نبايد فراموش شوند؟ چرا ما در پس دل مشغوليها و كارهاي روزانهمان از ياد بردهايم كه يادي از بزرگان جامعهمان بكنيم؟ آنهايي كه رفتهاند اما يادشان هميشه زنده است. آيا نبايد ما يادي از آنها بكنيم تا آيندگانمان هم آنها را بشناسند و آيا وظيفة ما نيست كه اجازه ندهيم اين كوچيدنها ميان ما و آنهايي كه هميشه دستهايشان براي ما رو به آسمان بوده فاصلهاي ايجاد كند؟ پس بايد برخاست. برخاست و دست به كار شد مقاله مرتبط |
|
|
