آذر 1394
امید شایان مهر

خدایا ...
شنیدم و لرزیدم، روزی که در آن مرا یاد کنی، ترسیدم و لرزیدم، روزی که در آن مرا محاکمه می‌فرمایی.
فرومایه گشتم و پریشان شدم مبادا با خشمت مرا کم کنی چون بزرگ است روز خدا ...
سال نو عبری، بال‌های خود را به سوی ما، می‌گشاید و دوباره، روز مقدس روش‌هشانا، فرا می‌رسد. تمام جماعت یکدل و یکصدا، در کنیساها گرد هم می‌آیند و با تفیلاهای خود، دروازه آسمان را به لرزه درمی‌آورند و با لرزی آمیخته با هیجان، به انتظار شنیدن صدای پرطنین شوفار، می‌ایستند. شوفاری که، حصار قلب‌ها را در هم می‌شکند و درون خانه دل‌ها ظهور می‌کند، غبار گناهان را می‌زداید و نهال عشق به خدا را جایگزین می‌کند و هر یهودی را به بازگشت به سوی پروردگار، دعوت می‌کند. لحظاتی عرفانی بر قوم ما، می‌گذرد که همه را به تأمل وا می‌دارد و ناخودآگاه، اشک پشیمانی در چشمان همه، حلقه می‌زند. دقایقی فراموش نشدنی که همه، سکوت می‌کنند ولی با سکوت خود، از عمق دل فریاد می‌زنند .
فریاد فرزندی که پدرش را می‌جوید و از او، طلب عفو و بخشش می‌کند. ولی می‌داند که در کوله‌بار سالیانه‌اش، جز چند میصوای کوچک، تحفۀ دیگری ندارد که به درگاه پدر، پادشاه جهان، تقدیم دارد.
در میشنا، رساله‌ی روش‌هشانا آورده شده است: هشم چهار بار در سال، بر کرسی قضاوت می‌نشیند.
1. در پسح، هشم قضاوت می‌کند که چقدر محصولات زمینی در آن سال، وجود داشته باشد.
2. در شاووعوت، هشم میوه‌جات درختی را، قضاوت می‌نماید.
3. در روش‌هشانا، تمام افراد جهان، یکی پس از دیگری، از حضور هشم عبور می‌کنند و بر طبق اعمالشان، داوری می‌گردند.
4. و در موعد سوکا، هشم تعیین می‌کند که چقدر باران، در آن سال باریده شود.
به هر حال، متوجه می‌شویم که هشم در روز روش‌هشانا، یکایک ما را برطبق اعمال و کردارمان، قضاوت می‌کند و تعیین می‌فرماید چه کسی زنده بماند و چه کسی بمیرد و نیز چه کسی سالم و چه کسی بیمار، چه کسی ثروتمند و چه کسی فقیر، چه کسی حقیر و چه کسی عزیز و محترم گردد.
از این رو، انسان باید از خواب غفلت خویش، بیدار شود و در پی جستجو و چاره‌چویی باشد که چگونه در قضاوت سهمناک هشم، مزکی و مبرا گردد.
گمارا (تلمود) می‌فرماید: روش‌هشانا، روز محاکمه و دین است و هشم، تمام مخلوقات را، به پای میز قضاوت خویش می‌آورد و برای آنان، سالی نو را رقم می‌زنند. به قدری دقیق که هر مغزی از تفکر در آن، حیران می‌شود و حتی ماهیان دریاها، در این روز، از هیبت محاکمه الهی، بر خود می‌لرزند.
اگر چنین است، پس چرا، ما این روز را، موعد می‌خوانیم در آن، سیب و عسل و سایر خوراکی‌های شیرین می‌خوریم؟ و همانند موعدیم، در آن به شادی، مشغول مشغول می‌شویم؟ ظاهراً، باید ازترس محاکمه و قضاوت، این روز را تعنیت تعیین کنیم ... ! امروز ناراحتی و نگرانی، از سرنوشتی نامعلوم ! مگر کسی که به دادگاه احضار می‌شود، حتی اگر به بی‌گناهی خویش هم اطمینان داشته باشد، خواب و خوراک دارد؟ می‌تواند سر آرام، بر بالین نهد؟ و اگر مرتکب خلافی هم شده باشد، روز و شب کارش ریختن اشک و تکاپو، برای به دست آوردن وکیل مدافع قابلی است تا بلکه بتواند او را، تبرئه کند. پس، این همه تدارکات و جشن و شادی در روش‌هشانا چه دلیلی دارد؟
دانشمندان ما می‌فرمایند: درست است که روش‌هشانا، روز دین و حساب و روز محاکمه است و واقعاً جای ترس و لرزیدن بر خود را دارد، ولی دلیل شادمانی ما در این است که در این روز، به ما امکان داده شده تا وضعیت و سرنوشت خود را، به حالتی مناسب و خوشایند، تغییر دهیم. از نافرمانی‌های خود نسبت به اوامر توراتنومقدوشا، توبه و تشووا کنیم و کوله‌بار گناهانمان را پاک و سبک گردانیم. از صمیم قلب، تعهد نماییم که به سوی خداوند و اوامر حیات‌بخش تورای او باز می‌گردیم و با خلوص‌نیت، فرامین او را اجرا می‌کنیم. و در این صورت، به ما قول داده شده است که ما و خانواده‌ی ما در کتاب زندگی نیک و سعادت و طول عمر، ثبت خواهیم شد.
خدایا کمکم کن و دست نیاز مرا که به سویت آمده است، ناامید برنگردان؛ مگر آن که صلاحی در کار باشد، چراکه آن چه تو می‌دانی، من نمی‌دانم و آن چه تو می‌بینی، من نمی‌بینم.
پروردگارا، راضیم به رضای تو و خوشحالم به خشنودی تو.
االهی، تو پناه ناامیدان هستی و امیدی برای امیدواران.
بارالهی !!
می‌خواهم بگویم :
دوستت دارم و بابت همۀ خوبیهایت ممنونم !!!!
 





	استفاده از مطالب اين سايت تنها با ذكر منبع (بصورت لینک مستقیم) بلامانع است. .Using the materials of this site with mentioning the reference is free این صفحه بطور هوشمند خود را با نمایشگرهای موبایل و تبلت نیز منطبق می‌کند لطفا در صورت اشکال، به مسئولین فنی ما اطلاع دهید