دکتر مسلم بهادری
شهریور 1386
جامعه
آزمایشگاهی ایران بار دیگر یکی از چهره‌های درخشان و پیشکسوت خود را از دست داد.
دکتر ابراهیم برال استاد و پایه‌گزار علوم کلینیکال پاتولوژی بیش از شصت سال عمر
شریف خود را صرف تعلیم دانشجویان رشته‌های مختلف علوم پزشکی و تربیت متخصص پاتولوژی
و علوم آزمایشگاهی نموده است. متاسفانه در تاریخ سه‌شنبه بیست و چهارم مرداد ماه
1386 دیده از جهان فرو بست و دوستان و شاگردانش را غرق ماتم نمود.
استاد برال در سال 1299 در تهران متولد شد. پس از گذرانیدن دوران تحصیلات ابتدایی و سپس متوسطه در دبیرستان ایرانشهر در سال 1317 با موفقیت در کنکور ورودی دانشگاه تهران در دانشکده پزشکی در رشته پزشکی ثبت نام کرد. دکترای پزشکی عمومی را در سال 1323 با گذراندن پایان‌نامه با درجه ممتاز به پایان رسانید. پس از گذرانیدن سه سال خدمات پزشکی عمومی با توجه به علاقمندی به مسایل آزمایشگاهی به آموزش و کار در آزمایشگاه‌های دانشگاه پرداخت و در سال 1328 در آزمون انتخاب دستیار علوم آزمایشگاهی با درجه خوب موفق شد و به عنوان دستیار در بیمارستان سینا مشغول آموختن این علم شد. پس از گذرانیدن موفقیت‌آمیز این دوره در مسابقه رئیس درمانگاهی (استادیاری) شرکت در سال 1332 به عنوان رئیس درمانگاه آزمایشگاه بیمارستان سینا انتخاب گردید. در سال 1342 دکتر برال به عنوان دانشیار گروه علوم کلینیکال پاتولوژی برگزیده شد و در سال 1354 با رای هیئت ممیزه به مقام استادی کامل این رشته منصوب گردید. دکتر برال در طول خدمت خود هیچگونه مسئولیت دولتی نپذیرفت و تمام تلاش خود را مصروف بیمارستان سینا نمود و در این بیمارستان تا پایان خدمت دانشگاهی و بازنشستگی به کار پربرکت تعلیم و تعلم ادامه داد و لااقل مدت بیست سال از این مدت یعنی از سال 1349 تا سال 1369 ریاست آزمایشگاه بالینی و بخش انتقال خون بیمارستان را به عهده داشت نویسنده این سطور نیز از 1348 در بخش آسیب‌شناسی بیمارستان سینا با استاد برال همکاری نزدیک داشته‌ام.
باید پذیرفت که در آن دوران بیمارستان سینا از لحاظ آزمایشگاه از مراکز معتبر درمانی و در آموزش دستیار پزشکی آزمایشگاهی نقش اول داشت. اغلب امتحانات عملی تخصصی این رشته در بیمارستان سینا انجام می‌گرفت و کمتر متخصص تربیت شده در ایران در این رشته با عظمت نیست که خود را مستقیما یا غیرمستقیم دانشجوی استاد دکتر برال نداند.
در طول این مدت یکی از مساعی استاد تهیه مواد و به روز کردن تجهیزات آزمایشگاهی بود که الحق چه در آن زمان و چه اکنون کار بسیار دشواری است. در سال‌های زیادی از این دوران کشور ایران فاقد سازمان انتقال خون بود و آزمایشگاه بیمارستان سینا یکی از مراکز مهم تهیه خون بود زیرا بخش‌های جراحی ارتوپدی و بیماری‌های دستگاه ادراری زیر نظر اساتید مشهور همچون شادروانان پروفسور عدل، دکتر امیر کیا و دکتر لقمان الملک، دکتر معتمد و دکتر کیافر و دکتر نصیرپور و تعداد فراوان همکاران استادیار و دانشیار از مراکز بسیار فعال درمانی و آموزش جراحی پزشکی کشور بودند. آزمایشگاه بیمارستان تمام خدمات را رایگان انجام می‌داد و به علاوه به علت کسری فراوان متخصص علوم آزمایشگاهی به تربیت متخصص می‌پرداخت. در اوایل انقلاب در سال‌های 1356-1358 مدیریت گروه آزمایشگاه بالینی و آسیب‌شناسی دانشکده پزشکی را نیز برعهده داشتند. چند دوره نیز دبیر هیئت ممتحنه آزمایشگاهی شورای آموزش پزشکی تخصصی بودند.
استاد دکتر برال از کارشناسان برجسته علوم آزمایشگاهی بوده‌اند. در سازمان‌های مختلف کشور از قبیل وزارت بهداری سازمان پزشکی قانونی و سازمان نظام پزشکی شرکت فعال داشته‌اند. در طول خدمات خود در دانشگاه بیش از 27 عنوان پایانه نامه در مقطع دکترای عمومی و دکترای تخصصی را راهنمایی نمودند. در تعداد بیشماری پایان نامه به عنوان عضو هیئت داوران شرکت داشتند. در زمینه رشته تخصصی خود مقالات زیادی نوشته‌اند و مولف کتب گوناگونی در زمینه مسایل علوم آزمایشگاهی بوده‌اند کتاب «درس‌های آزمایشگاهی» در سه جلد نوشته‌اند که در سال 1346 از طرف چاپخانه دانشگاه تهران چاپ و منتشر گردید و از کتب مرجع در این رشته است. دکتر ابراهیم برال برای اولین بار روش انجام آزمایش‌های هورمونی را در ایران راه‌اندازی و استفاده از روش الایزا را برای کارهای آزمایشگاهی مختلف پایه‌گزاری نمود. وی از اعضای موسس انجمن‌های علمی و تخصصی آزمایشگاه بالینی و خود عضو منظم این انجمن‌ها بوده‌اند. در یادمان چهارمین همایش تقدیر از اساتید پیشکسوت دانشگاه تهران از این استاد پیشکسوت تقدیر شد و همچنین در کنگره سالیانه پاتولوژی به عنوان استاد نمونه معرفی گردید.
تلاش، دلسوزی و پشتکار بی‌وقفه استاد در توسعه و تکمیل علوم پزشکی آزمایشگاهی و تربیت متخصصین برای این رشته و خدمات به بیماران آن هم در بیمارستانی که در دسترس محرومین بوده است به یاد ماندنی است. ما این ضایعه را به فرزندان و خانواده ایشان، عموم دانشگاهیان، پزشکان و متخصصین به خصوص جامعه پاتولوژیست‌های ایران تسلیت می‌گوئیم و از خداوند آمرزش و مغفرت برای استاد آرزو می‌کنیم. روانش شاد.
