انجمن کلیمیان تهران
   

زالین ساسمن یلو

   

 

تینا ربیع‌زاده
تابستان
1388

«رزالین ساسمن یلو» دانشمند بزرگ یهودی از زنانی است که ثابت کرد زنان در جهان مردانه‌ی علوم تجربی نیز می‌توانند با تکیه برقابلیت‌ها و استعدادهای خود تأثیرگذار باشند و ایفای نقش مادری و همسری هیچ تضادی با موفقیت در فعالیت‌های حرفه‌ای و علمی ندارد. می‌شود مادر دو فرزند بود، به اعتقادات مذهبی وفادار ماند، به فعالیت‌های اجتماعی و خیریه پرداخت و در عین حال دریچه‌هایی نو به جهان علم گشود. اگر چه شاید ساختار سنتی تفکر به برخی القاء کرده باشد که مادر بودن و همسر بودن به معنی کناره گرفتن از پژوهش و تحقیق است، اما دانشمندانی نظیر رزالین یلو ثابت کردند که زنان می‌توانند همراه با ایفای نقش خود در کانون خانواده نقش مؤثری نیز در پیشرفت فرهنگ بشری ایفا کنند.
رزالین یلو در شهر نیویورک، در خانواده‌ای یهودی به دنیا آمد. با وجودی که هیچکدام از والدینش تحصیلات عالیه نداشتند اما او همیشه خود را مدیون پدر و مادرش می‌دانست که با درک درست از جهان مدرن و با شناخت صحیح نقش دانش در بهروزی انسان‌ها، تمامی تلاش خود را برای فراهم آوردن امکان تحصیل دو فرزند خود به کار گرفتند. او حتا قبل از ورود به کودکستان، خواندن و نوشتن را آموخته بود و همواره عضو ثابت کتابخانه‌های محل زندگی خود بود. در دوران دبیرستان، با علاقه‌ی زیادی که به درس‌های ریاضی، شیمی و فیزیک داشت به موفقیت‌های چشمگیری دست یافت.
در سال‌های پایانی دهه‌ی 30 میلادی، در زمانی که جهان فیزیک زیر تأثیر اکتشافات مادام کوری، نظریه‌های نسبیت انیشتین و اکتشافات هسته‌ای «انریکو فرمی» بود، او نیز جذب فیزیک شد و سیطره‌ی مردسالارانه‌ای که در آن زمان بر جهان فیزیک سایه افکنده بود او را از کار منصرف نکرد. یلو در زمان دانشجویی به عنوان تایپیست نزد یکی از استادان خود به کار نیمه وقت مشغول بود. به گفته‌ی وی مطالعه‌ی دقیق متن‌هایی که برای تایپ به او ارجاع می‌شد او را با اصول اولیه و روش‌های علمی تحقیق در فیزیک آشنا کرد. پس از اخذ مدرک لیسانس، مدتی به تدریس فیزیک پرداخت و سپس برای طی تحصیلات تکمیلی در مقطع دکترا و مربی آزمایشگاه، به دانشگاه ایلینویز وارد شد. هم‌زمان با تحصیل در دوره‌ی دکترا با سمت مربی به تدریس نیز مشغول بود. او تنها زن شاغل در دانشکده‌ی مهندسی دانشگاه ایلیونویز بود. دانشگاهی که در آن زمان بیش از چهار صد استاد مرد داشت و تمامی دانشجویان آن را مردان تشکیل می‌دادند. جالب‌ترین خاطره‌ی او از آن روزها آشنایی با «آرون یلو» است که فرزند یک ربای بود و بعدها با هم ازدواج کردند. تدریس یک مربی زن از سوی دانشجویان مرد با استقبال چندان گرمی روبرو نشد. اما به گفته‌ی آرون یلو، تنها پس از چند روز، دانشجویان و همکاران او دریافتند که با منبعی تمام نشدنی از انرژی و شوق آموختن روبرو هستند. با ورود آمریکا به جنگ جهانی دوم و حضور مردان آمریکایی در ارتش، ساعات تدریس او به اجبار افزایش یافت. وی در سال 1945 دکترای خود را در فیزیک هسته‌ای از دانشگاه ایلینویز دریافت کرد.
دکتر رزالین یلو در سال 1943 ازدواج کرد. وی بارها گفته است که علت اصلی ازدواج او با آرون یلو، اعتقادات مذهبی همسرش است. حاصل این ازدواج دو فرزند به نام‌های بنیامین و النا است. النـــا عقیده دارد که مادرش هیچ‌گاه غرق در فعالیت‌های علمی نشد و به فرزندان خود کم‌توجهی نکرده. او و همسرش علاوه بر زندگی خانوادگی مشترک، در فعالیت‌های علمی نیز همیشه با هم همراه بوده‌اند و از سال 1945 تحقیقات مهمی را درمورد کاربرد رادیوایزوتوپ‌ها در پزشکی انجام داده‌اند. اوبخش‌های رادیوایزوتوپ بیمارستان‌های مختلف را تأسیس کرد و کاربرد روش‌های رادیوایمنواسی (RIA) را در پزشکی بنیان گذاشت. از نخستین ابداعات او، کاربرد رادیوایزوتوپ‌ها در تعیین حجم خون است که با کار ماندگار او درباره‌ی بررسی متابولیسم یُد و بیماری‌های تیروئید دنبال شد. وی روش‌های دقیقی برای اندازه‌گیری میزان انسولین خون ابداع کرد، جالب این که او به مانند بسیاری از پیشگامان علم پزشکی، تحصیلات آکادمیک در زمینه‌ی فیزیولوژی، آناتومی یا پزشکی نداشت. تاکنون از او بیش از 62 مقاله‌ی علمی به چاپ رسیده است. وی در سال 1977 جایزه‌ی نوبل پزشکی را به دست آورد. دکتر رزالین یلو در تمام طول زندگی خود به نقش خود به عنوان یک انسان، یک زن و یک یهودی پای‌بند بوده و هست. پس از گرفتن جایزه نوبل، یکی از نشریات زرد زنان، جایزه‌ای را به او پیشنهاد کرد. یلو مؤدبانه این جایزه را رد کرد چرا که اعتقاد داشت فعالیت علمی، تمایزات را برنمی‌تابد.
.


یلو در زمان دانشجویی به عنوان تایپیست نزد یکی از استادان خود به کار نیمه وقت مشغول بود. به گفته‌ی وی مطالعه‌ی دقیق متن‌هایی که برای تایپ به او ارجاع می‌شد، او را با اصول اولیه و روش‌های علمی تحقیق در فیزیک آشنا کرد.

پس از گرفتن جایزه نوبل، یکی از نشریات زرد زنان، جایزه‌ای را به او پیشنهاد کرد. یلو مؤدبانه این جایزه را رد کرد چرا که اعتقاد داشت فعالیت علمی، تمایزات را برنمی‌تابد.




 



 

 

 

Back Up Next 

 

 

 

 

استفاده از مطالب اين سايت تنها با ذكر منبع (بصورت لینک مستقیم) بلامانع است.
.Using the materials of this site with mentioning the reference is free

این صفحه بطور هوشمند خود را با نمایشگرهای موبایل و تبلت نیز منطبق می‌کند
لطفا در صورت اشکال، به مسئولین فنی ما اطلاع دهید