|
شِمینی-فصل دهم
1.
ناداو و اَویهو پسران اَهَرُون (هارون) هركدام مجمر خود را برداشته درون
آنها آتش و روی آن (آتش) بخور گذاردند. آتش بیگانه
را كه به آنها فرمان داده نشده بود به حضور خداوند تقدیم نمودند.
2.
از حضور خداوند آتشی خارج‌شده آنها را سوزانید و در حضور خداوند مردند.
3.
مُشه (موسی) به اَهَرُون (هارون) گفت: این همان موضوعی است كه خداوند از آن
صحبت كرد و گفت «به وسیله‌ی نزدیكانم تقدیس شده و در حضورتمام آن قوم از من
تجلیل خواهد شد» اَهَرُون (هارون) ساكت شد.
4.
مُشه (موسی)، میشائِل و اِلصافان، پسران عوزیئِل عموی اَهَرُون (هارون) را
صدا زده به آنها گفت: نزدیك رفته (جسد) برادرانتان را از محل مقدس به خارج
از اردوگاه حمل نمایید.
5.
همانطور كه مُشه (موسی) گفت (عموزاده‌های
اَهَرُون (هارون)) نزدیك رفته (جسد) آنها را با پیراهن‌هایشان
از اردوگاه به خارج حمل نمودند.
6.
مُشه (موسی) به اَهَرُون (هارون) و اِلعازار و ایتامار پسران وی گفت: موی
سر خود را بلند نكنید و لباس‌هایتان را چاك ندهید مبادا بمیرید یا (خداوند) بر
تمام جماعت غضب كند. برادران شما و تمام خاندان ییسرائل (اسرائیل) به علت
این آتش‌سوزی كه خداوند ایجاد كرد گریه كنند.
7.
از درگاه چادر محل اجتماع بیرون نروید مبادا بمیرید زیرا روغن مسح خداوند
بر شما می‌باشد. آنها طبق سخن مُشه (موسی) عمل كردند.
8.
خداوند به اَهَرُون (هارون) چنین گفت:
9.
تو و پسرانت با تو هنگام آمدنتان به چادر محل اجتماع، شراب و نوشابه‌های
الكلی ننوشید تا نمیرید. برای نسل‌های
شما قانون ابدی است.
10.
برای اینكه بین مقدس و غیرمقدس و ناپاك و پاك تمیز دهید.
11.
و
برای اینكه تمام قوانینی را كه خداوند برای فرزندان ییسرائل (اسرائیل)
توسط مُشه (موسی) گفته است به آنان تعلیم دهید.
12.
مُشه (موسی) به اَهَرُون (هارون) و اِلعازار و ایتامار پسرانی كه برای او
باقی ماندند گفت: هدیه‌ی
آردی را كه از آتش (قربانگاه) باقی‌مانده
است بردارید و آن را نزدیك قربانگاه (به‌صورت)
فطیر بخورید چونكه فوق‌العاده
مقدس است.
13.
آن را در محل مقدس بخورید چونكه از هدیه‌های
طعمه‌ی آتش (قربانگاه) خداوند، حق تو و حق پسرانت می‌باشد، زیرا چنین دستور گرفتم.
14.
سینه‌ی جنبانیدنی و ساق پیشكشی (از قربانی) را تو و
پسران و دخترانت با تو در محل پاك بخورید چونكه از ذبح‌های قربانی‌های
سلامتی فرزندان ییسرائل (اسرائیل)، حق تو و حق فرزندانت تعیین شده است.
15.
ساق پیشكشی و سینه‌ی
جنبانیدنی را كه همراه پیه‌های
روی آتش‌های قربانگاه برای تكان دادن به حضور خداوند خواهند
آورد، همانطوری كه خداوند فرمان داد برای تو و برای فرزندانت با تو حق
ابدی است.
16.
و
مُشه (موسی) درباره‌ی
بز نر قربانی خطا كه اینك سوزانیده شده بود جویا شد. بر اِلعازار و ایتامار
پسرانی كه برای اَهَرُون (هارون) باقی مانده بودند غضب كرده گفت:
17.
چرا قربانی خطا را كه فوق‌العاده
مقدس است در محل تقدس نخوردید؟ (خداوند) آن را به شما داد كه گناه جماعت را
برشمرده و از حضور خداوند برای آنها طلب عفو كنید.
18.
اینك خون آن (قربانی خطا) به داخل جایگاه مقدس آورده نشده است. البته می‌بایست آن را در جایگاه مقدس همانطوری كه فرمان
دادم خورده باشید.
19.
اَهَرُون (هارون) به مُشه (موسی) گفت: در چنین روزی (كه مرده‌های من هنوز دفن نشده‌اند)
آنها (جماعت) قربانی خطا و قربانی سوختنی خود را به حضور خدا تقدیم كردند
و من از آن قربانی خطا خوردم. آیا به نظر خداوند خوش می‌آید؟
20.
مُشه (موسی) شنید و به نظرش خوش آمد.
|
