وَييقْرا-فصل پانزدهم

مِصُوراع-فصل پانزدهم

1.      خداوند به مُشه (موسی) و اَهَرُون (هارون) چنین سخن گفت:

2.      با فرزندان ییسرائل (اسرائیل) صحبت كرده به آن‏ها بگویید هر مردی كه از آلتش جریان (غیرارادی) داشته باشد (به سبب) جریانش ناپاك است.

3.      و ناپاكی او به‌خاطر جریانش این است: یا آلتش (بی‌اراده) جریان را روان می‌سازد یا آلتش (بی‌اراده) جریان را متوقف می‌كند. ناپاكی وی همین است.

4.      هر بستری كه آن جریان‌دار در آن بخوابد ناپاك بوده و هر اسبابی كه رویش بنشیند ناپاك خواهد بود.

5.      و كسی كه بستر او را لمس كند لباس‌هایش را بشوید، در آب غسل نماید و تا شامگاه ناپاك می‌باشد.

6.      و كسی كه روی اسبابی كه جریان‌دار (روی آن) می‌نشیند، بنشیند لباس‌هایش را بشوید در آب غسل نماید تا شامگاه ناپاك خواهد بود.

7.      و كسی كه بدن جریان‌داری را لمس كند لباس‌هایش را بشوید در آب غسل نماید، تا شامگاه ناپاك خواهد بود.

8.      و هرگاه جریان‌داری به كسی كه پاك است آب دهان بیندازد (آن كس) لباس‌هایش را بشوید و در آب غسل نماید تا شامگاه ناپاك خواهد بود.

9.      هر مَركَبی كه جریان‌دار روی آن سوار شود ناپاك خواهد بود.

10.  و هركسی هرچیزی را كه زیر وی باشد لمس كند تا شامگاه ناپاك خواهد بود و كسی كه آن‏ها را برمی‌دارد لباس‌هایش را بشوید و در آب غسل نماید تا شامگاه ناپاك خواهد بود.

11.  و هركسی كه جریان‌دار را (درحالی) كه دستانش را (با بدنش یكجا) غسل نداده باشد، لمس كند لباس‌هایش را بشوید و در آب غسل نماید تا شامگاه ناپاك خواهد بود.

12.  و هر ظرف سفالی كه جریان‌داری آن را لمس كند شكسته شود و هر ظرف چوبی آب‌كشیده شود.

13.  و هرگاه جریان‌داری از جریانش پاك گردد پیش خود هفت روز برای پاكی‏اش بشمارد و لباس‌هایش را بشوید و بدن خود را در آب غسل دهد پاك خواهد بود.

14.  روز هشتم برای خود دو قمری یا دو جوجه كبوتر بگیرد به حضور خداوند پیش درگاه چادر محل اجتماع آمده آن‏ها را به كُوهِن (کاهن) بدهد.

15.  كُوهِن (کاهن) یكی از آن‏ها را قربانی خطا و دیگری را قربانی سوختنی كند و آن كُوهِن از حضور خداوند برای وی به سبب جریانش طلب عفو نماید.

16.  و مردی كه از او منی خارج می‌گردد تمام بدنش را  در آب غسل دهد تا شام ناپاك خواهد بود.

17.  و هر لباس و (مصنوع) چرمی كه منی روی آن باشد با آب شسته شود و تا شامگاه ناپاك خواهد بود.

18.  و زنی كه مردی (شوهرش) با وی بخوابد و نزدیكی كنند خود را با آب بشویند تا شامگاه ناپاك خواهند بود.

19.  و زنی كه جریان‌دار بوده یعنی خون از آلتش جاری باشد هفت روز (بعد از پایان خونریزی) در قاعدگی خود بماند و هركس او را لمس كند تا شامگاه ناپاك خواهد بود.

20.  و هرچه هنگام قاعدگیش روی آن بخوابد ناپاك خواهد بود و هركسی كه روی آن بنشیند ناپاك خواهد بود.

21.  و هركس بستر وی را لمس كند لباس‌های خود را بشوید و در آب غسل نماید تا شامگاه ناپاك خواهد بود.

22.  و هركس هر اسبابی را كه (آن زن) روی آن نشسته باشد لمس كند لباس‌های خود را بشوید و در آب غسل نماید تا شامگاه ناپاك خواهد بود.

23.  و اگر او (آن مرد) كنار بستر یا كنار اسبابی باشد كه زن (ناپاك) روی آن نشسته است با لمس كردن آن تا شامگاه ناپاك خواهد بود.

24.  و اگر مردی با وی همخوابی كند ناپاكی وی به او منتقل می‌شود. (آن مرد) هفت روز ناپاك خواهد بود و هر بستری كه وی روی آن بخوابد ناپاك خواهد شد.

25.  زنی كه جریان خونش روزهای زیادی غیر از زمان قاعدگیش روان باشد تمام روزهای جریان ناپاكی‏اش مانند روزهای قاعدگیش است ناپاك می‌باشد.

26.  هر بستری كه تمام روزهای جریانش روی آن بخوابد برای او مانند بستر قاعدگیش خواهد بود و هر اسبابی كه روی آن بنشینند مثل (دوره‌ی) ناپاكی قاعدگیش ناپاك خواهد بود.

27.  هركس آن‏ها را لمس كند ناپاك خواهد بود. لباس‌هایش را بشوید و در آب غسل نماید تا شامگاه ناپاك خواهد بود.

28.  اگر از جریانش پاك شد پیش خود هفت روز شمرده، غسل نماید و بعد پاك خواهد بود.

29.  در روز هشتم دو قمری یا دو جوجه كبوتر برای خود گرفته آن‏ها را نزد كُوهِن (کاهن) پیش درگاه چادر محل اجتماع بیاورد.

30.  كُوهِن (کاهن) یكی را قربانی خطا و آن یكی را قربانی سوختنی نماید. كُوهِن در حضور خداوند برایش به سبب جریان ناپاكی‏اش طلب عفو نماید.

31.  فرزندان ییسرائل (اسرائیل) را از ناپاكی‏شان جدا كنید تا به علت ناپاكی‌شان، با ناپاك كردن میشكان من كه در بین‌ آن‏هاست نمیرند[1].

32.  چنین است قانون شخص جریان‌دار و كسی كه از او منی خارج می‌گردد و به وسیله‌ی آن ناپاك می‌شود.

33.  و زن قاعده در (دوره‌ی) ناپاكی‏اش و كسی كه چه مذكر و چه مونث جریانش روان باشد و مردی كه با (زن) ناپاك بخوابد.