|
بُو-فصل یازدهم
1.
خداوند به مُشه (موسی) گفت: بلای دیگری بر سر پَرعُوه (فرعون) و مصری‌ها
می‌آورم. بعد از آن شما را از اینجا روانه خواهد كرد.
همینكه روانه كند حتماً شما را به‌طور
كامل از اینجا بیرون خواهد كرد.
2.
اكنون به گوش آن قوم بگو هر مردی و هر زنی از همسایه‌ی
خود ظروف نقره و ظروف طلا درخواست كند.
3.
خداوند آن قوم را در نظر مصری‌ها آبرومند ساخت و شخص مُشه (موسی) هم در سرزمین
مصر در نظر خادمان پَرعُوه (فرعون) و در نظر آن قوم (مصری‌ها) بسیار بزرگ بود.
4.
مُشه (موسی) (درحالی كه هنوز از نزد پَرعُوه (فرعون) بیرون نرفته بود به
پَرعُوه) گفت، خداوند چنین گفته است كه تقریباً نیمه‌های
شب من به میان مصریان می‌آیم.
5.
هر نخست‌زاده‌ای
در سرزمین مصر از نخست‌زاده‌ی
پَرعُوه (فرعون) كه برتختش نشسته است تا نخست‌زاده‌ی آن كنیزی كه پشت آسیاب دستی است و هر نخست‌زاده‌ی
چارپایی خواهد مرد.
6.
در تمام سرزمین مصر صدای شیونی بلند برخواهد خاست كه نظیرش نبوده و نظیر آن
دیگر نخواهد بود.
7.
هیچ سگی به هیچیك از فرزندان ییسرائل (اسرائیل) چه به انسان و چه به
چارپای (آنها) پارس نخواهد كرد برای اینكه بدانید كه خداوند بین مصری‌ها
و ییسرائل فرق خواهد گذاشت.
8.
تمام این خادمان تو به سوی من سرازیر خواهند شد به من سجده كرده خواهند
گفت: تو و تمام قومی كه تابع تو هستند (از این سرزمین) بیرون روید و بعد از
آن بیرون خواهم رفت. پس (مُشه (موسی)) با خشم شدیدی از پیش پَرعُوه (فرعون)
بیرون رفت.
9.
خداوند به مُشه (موسی) گفت پَرعُوه (فرعون) به شما گوش نخواهد داد تا اینكه
معجزاتم در سرزمین مصر زیاد شود.
10.
و
مُشه (موسی) و اَهَرُون (هارون) تمام این معجزه‌ها
را در حضور پَرعُوه (فرعون) انجام دادند و خداوند قلب پَرعُوه را سخت كرد و
فرزندان ییسرائل (اسرائیل) را از سرزمین خود روانه نكرد. |
