|
پاراشای
شِلَحْ لِخا-فصل سیزدهم
1.
خداوند به
مُشه (موسی) چنین سخن گفت:
2.
اشخاصی را
بفرست از سرزمین كِنَعَن (کنعان) كه من به فرزندان ییسرائل (اسرائیل) خواهم
داد، بازدید كنند. هر شخصی را از سبط پدرش یعنی هر رئیسی را كه در بین آن‌هاست،
بفرستید.
3.
مُشه
(موسی) بر حسب امر خداوند ایشان را از بیابان پاران فرستاد. تمام آن‌ها
اشخاص بزرگ، سران فرزندان ییسرائل (اسرائیل) بودند.
4.
و نام‌های
آن‌ها
به این قرار است: از سبط رِئووِن، شَموعَ پسر زَكور.
5.
از سبط
شیمعُون، شافاط پسر حُوری.
6.
از سبط
یهودا، كالِوْ پسر یفونه.
7.
از سبط
ییساخار، ییگ‌آل پسر یوسف.
8.
از سبط
اِفرَئیم (بخشی از سبط یوسف)، هُوشِیع پسر نون.
9.
از سبط
بینیامین، پَلطی پسر رافو.
10.
از سبط
زِوولون، گَدیئِل پسر سُودی.
11.
از (بخش
دیگر) سبط یوسف، از سبط مِنَشِه، گَدی پسر سوسی.
12.
از سبط
دان، عَمیئِل پسر گِمَلی.
13.
از سبط
آشِر، سِتور پسر میخائِل.
14.
از سبط
نفتالی، نَحبی پسر وُفسی.
15.
از سبط
گاد، گِئوئِل پسر ماخی.
16.
این‌ها
نام‌های اشخاصی است كه مُشه (موسی) فرستاد تا از آن سرزمین بازدید كنند.
مُشه هُوشِیَع پسر نون را یهُوشوعَ (یُوشَع) نامید.
17.
مُشه
(موسی) آن‌ها
را فرستاد تا از سرزمین كِنَعَن (کنعان) بازدید كنند و به آن‌ها
گفت از این‌جا
به نِگِو عزیمت نموده از آن كوه بالا روید.
18.
ببینید آن
سرزمین چگونه است؟ و آیا آن قومی كه در آن ساكن است قوی است یا ضعیف؟ كم
است یا زیاد؟
19.
و آن
سرزمینی كه (قوم) در آن سكونت دارد چگونه است؟ خوب است یا بد؟ و آن شهرهایی
كه در آن‌ها
زندگی می‌كنند چگونه است؟ در خیمه هستند یا در شهرهای حصار دار؟
20.
و آن
سرزمین چگونه است؟ آیا حاصل‌خیز
است یا كم‌حاصل؟ آیا در آن درخت وجود دارد یا نه؟ دلیر باشید و از میوه‌ی
آن سرزمین بیاورید. آن روزها، روزهای نوبر انگور بود.
21.
(آن‌ها)
عازم گشته و از آن سرزمین از بیابان صین تا رِحُوو نرسیده به حَمات بازدید
كردند.
22.
به نِگِو
عزیمت كردند و (كالِوْ) تا حِورُون رفت و اَحیمان و شِشَی و تَلمَی فرزندان
عَناق آن‌جا
بودند و حِورُون هفت سال قبل از صُوعَن مصر ساخته شده بود.
23.
تا نَحَل
اِشكول رفتند و از آن‌جا
قطعه‌ای از شاخه‌ای را با یك خوشه انگور بریدند. (به علت سنگینی آن) آن را
دو نفری به وسیله‌ی تیر حمل كردند و (همین‌گونه)
از انارها و انجیرها (چیدند).
24.
به خاطر آن
خوشه‌ای كه فرزندان ییسرائل (اسرائیل) از آن‌جا
بریده بودند، آن مكان را نَحَل اِشكول نامیدند.
25.
پس از چهل
روز، از بازدید آن سرزمین برگشتند.
26.
راه پیموده
نزد مُشه (موسی) و اَهَرُون (هارون) و تمام جماعت ییسرائل (اسرائیل) به طرف
بیابان پاران به قادِش آمدند و برای آن‌ها
و برای تمام جماعت خبر آوردند و میوه‌ی آن سرزمین را به آن‌ها
نشان دادند.
27.
برای او
(مُشه (موسی)) شرح داده گفتند. ما به آن سرزمینی كه ما را فرستادی رفتیم و
در آن شیر و شهد هم جاری است، و این میوه‌ی آن است.
28.
اما آن
قومی كه در آن سرزمین ساكن است زورمند است و آن شهرها دارای حصارهای بسیار
بزرگی هستند و فرزندان افراد غول‌پیكر را هم آن‌جا
دیدیم.
29.
عَمالِق در
سرزمین نِگِو ساكن است و حیتی و یووسی و اِمُوری در آن كوهستان و كِنَعَنی
(کنعانی) كنار دریا و پهلوی یردِن می‌نشینند.
30.
كالِوْ آن
قوم را در برابر مُشه (موسی) ساكت كرد و گفت: حتماً عازم گشته آن را وارث
خواهیم شد، چون‌كه
یقیناً حریف (اهالی) آن سرزمین خواهیم شد.
31.
و آن
اشخاصی كه با او عازم گشته بودند، گفتند: نخواهیم توانست به‌سوی آن قوم
عزیمت كنیم چون‌كه
از ما قوی‌تر است.
32.
از آن
سرزمینی كه بازدیدش كرده بودند نزد فرزندان ییسرائل (اسرائیل) بدگویی كرده
گفتند: آن سرزمینی كه از آن گذر كردیم كه آن را بازدید كنیم سرزمین نابود
كننده‌ی ساكنانش می‌باشد و تمام افراد آن قومی كه در میان آن دیدیم اشخاص
قدبلندی هستند.
33.
آن‌جا
مردم بلند قد –
فرزندان عَناق (نسل) آن مردم غول‌پیكر
را دیدیم و در نظر خودمان (نسبت به آن‌ها)
مانند ملخ بودیم و به نظر آن‌ها
(هم)همان‌گونه
بودیم.
|
